Thursday 31 May 2007

နတ္ထိရဲ့ သံစဉ်

နိမုဂ္ဂမာနသော ဗုဒ္ဓ-
ဂုဏေ ပဉ္စသိခဿပိ။
တန္တိဿရဝိရောဓော သော၊
န သမ္ပိဏေတိ ကံ ဇနံ။


မြတ်ဗုဒ္ဓရဲ့
အနန္တဂုဏ်တော်တွေမှာ
စိတ်ရောက်နေတဲ့
ပဉ္စသိခနတ်သားရဲ့
သံစဉ်မညီမညာ
စောင်းကြိုးခတ်သံကို
မနှစ်သက်သောသူ မရှိ။

Wednesday 30 May 2007

နတ္ထိရဲ့ ပြေးပေါက်

ဂဇံ မာရော သမာရုဠှော၊
ယုဒ္ဓာယ-စ္ဆန္တ-မုန္နတံ။
မဂ္ဂ မနွေသတိ နူန၊
ဇိနဘီတော ပလာယိတုံ။

စစ်တိုက်ဖို့အတွက်
အလွန် ကြီးမားတဲ့
ဂိရိမေခလာဆင်စီးလာတာဟာ
မာရ်နတ်က
ဘုရားရှင်ကို
ကြောက်လန့်နေလို့
ပြေးပေါက််ရှာထားသလိုပါလား…။

Friday 25 May 2007

နတ္ထိရဲ့ ရမ္မက်နတ်သမီး

၀ရညူ ဒေ၀ပါမောက္ခေါ၊
၀ဉ္စီနံ ဒေ၀ဓီတာနံ။
၀သမ္ပိ နေ၀ အာပန္နော၊
၀နေ္ဒ ဗုဒ္ဓွံ ၀သိပ္ပတ္တံ။

နတ်အပေါင်းတို့၏
အကြီးအမှူး ဖြစ်တော်မူသော
သဗ္ဗညူ မြတ်ဗုဒ္ဓသည်
မာယာများသည့်
မာရ်နတ်သမီးတို့၏
ညှို့အားကောင််းသော
အလိုဆန္ဒသို့
လုံး၀ မလိုက်။
၀သီဘော်သို့ ရောက်ပြီးသော
မြတ်စွာဘုရားကို
ရိုသေမြတ်နိုး ရှိိခိုးပါ၏။

(၀သီဘော်=အလိုရှိတိုင်း ပြီးပြည့်စုံနိုင်ခြင်း)

မနေနုရဉ္ဇနော မာရ-င်္ဂနာသိင်္ဂ ာရဝိဗ္ဘမော။
ဇိနေနာသမနုညာတော၊ မာရဿ ဟဒယာနလော။

ရမ္မက်ပြင်းပြသော
မာရ်နတ်သမီးတို့၏
မြူဆွယ်မှုကို
မြတ်ဗုဒ္ဓသည်
လုံး၀ လက်မခံသောကြောင့်
မာရ်နတ်၏
နှလုံးသား
မီးတောက်ခဲ့လေပြီ။

Thursday 24 May 2007

နတ္ထိရဲ့ အန်ဖတ်

ဥဂ္ဂိရနေ္တာ၀ သ သေ္နဟ-
ရသံ ဇိန၀ရော ဇနေ။
ဘာသနေ္တာ မဓုရံ ဓမ္မံ၊
ကံ န သမ္ပိဏယေ ဇနံ။

သတ္တဝါအပေါင်း၌
ငြိကပ်တွယ်တာမှုကို
ထွေးထုတ်အန်ချသကဲ့သို့
ချိုမြိန်ကောင်းမြတ််သော
တရားတော်ကို
ဟောကြားတော်မူသည့်
မြတ်ဗုဒ္ဓသည်
လူတိုင်း လူတိုင်းကို
နှစ်သက််ကျေနပ်အားရအောင်
ပြုလုပ််တော်မူသည်သာတည်း။

Wednesday 23 May 2007

နှစ်ဆယ့်တစ်ရာစု ဒေါင်းမဓုဋီကာ


ပုထုဇဉ်ရဲ့ နှစ်ဆယ့်တစ်ရာစုဒေါင်းဋီကာကို ဖတ်ပြီး ဒန်းစီးနေတဲ့ဒေါင်းတွေလို့ ကွန့်မန့် ရေးမိတယ်။ ဒါကို ပုထုဇဉ်က ဒီခေါင်းစဉ်နဲ့ ကဗျာရေးဖိုး ideaပေးတော့ ပန်ဒိုရာက ကဗျာတစ်ပုဒ်ရေးတယ်။ သူများရေးတာ အားကျပြီး ကိုယ်တိုင်လဲ တစ်ပုဒ်လိုက်ရေးမိတယ်။

ကိုယ်ရေးတာက နှစ်ဆယ့်တစ်ရာစုဒေါင်းမဓုဋီကာ။
.
ပါဠိစာပေမှာ အလွန် နာမည်ကြီးတဲ့ အဘိဓမ္မာပါဠိတော်ရဲ့ အဋ္ဌကထာအဖွင့်တွေကို မူလဋီကာ အနုဋီကာလို့ ခေါ်တယ်။ တစ်ခြားပါဠိတော်တွေနဲ့ ဆိုင်တာကတော့ အဋ္ဌကထာ ဋီကာလို့ပဲ ရှိတယ်။ အဘိဓမ္မာကတော့ သိမ်မွေ့နက်နဲလွန်းလို့ မူလနဲ့ မပြီးဘဲ အနု မဓု လိုက်ရတာ။ အခုလဲ ဒေါင်းနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဆိုင်တယ် မဆိုင်ဘူးလို့ ဘာပဲပြောပြော။ တွေးမိတွေးရာ ရေးချင်ရာရေး ဘေးမဖြစ်ပါဘူးနော။
ကဲ…မပြောမရှိနဲ့။ စပါပြီ။

ဒေါင်းဆိုမှ ဒေါင်း
ဘယ်လဲ ဘာလဲ မေးစရာမလို
မြောင်းထဲက မဟုတ်ဘူးတဲ့။
အေးမြတဲ့အခါ ကဒေါင်း
အုံကြွတဲ့အခါ ခွပ်ဒေါင်း
ကောင်းသတင်းကျော်စောခဲ့သမျှ
နှစ်ဆယ့်တစ်ရာစုမှာ ဒေါင်းတွေ ဒေါင်းတွေ
ကောင်းကျိုး အထွေထွေ မချွန်မြ
ဒေါင်းအိုးဝေ မတွန် မက
ဒေါင်းပါး၀နေပေါ့။
၀လွန်းလို့လဲ
ဒန်းစီးရင်း downကုန်ကြပြီ။

Sunday 20 May 2007

နတ္ထိရဲ့ ခရီး (ဗာရာဏသီ)

ဒေဝါနံ …..ဧလ…..ပါဋလိပုတ္တေ…..ယေ ကေန ပိ သံဃေ ဘေတဝေ။ ဧ စုံ ခေါ ( ဘိခု ဝါ ဘိခုနိ ဝါ ) သံဃံ ဘာခတိ စေ သြဒါတာနိ ဒုသာနိ သံတံဓာပိယိယာ အာတာဝါသသိ အာ၀သယိယေ ဟေဝံ ဣယံ သာသနေ ဘိခုသံဃသိ စ ဘိခုနိသံဃသိ စ ဝိနပယိတဝိယေ။
.
.
ဘုရင် အသောက ပါဋလိပုတ်၌ အမိန့် ထုတ်ပြန်သည်။ မည်သူမျှ သံဃဘေဒကကံကို မကျူးလွန်ရ။ ရဟန်း ရဟန်းမ တစ်ပါးပါး သံဃာသင်းခွဲမှု ပြုလျှင် အဝတ်ဖြူဝတ်စေ၍ မကောင်းသော နေရာ၌ နေစေရမည်။ ဤအမိန့်ကို သာသနာတော်ရှိ ရဟန်း ရဟန်းမတို့ ကြားသိစေရမည်။
.
ဒါက မိဂဒါဝုန်မှာ ဘုရင် အသောက စိုက်ထူရေးထိုးထားတဲ့ ကျောက်စာတိုင်က တစ်ချို့ တစ်ဝက်ပါ။ ဒီစကားတွေဟာ ကောသမ္ဘီမှာ ရှိတဲ့ ကျောက်စာနဲ့ တူညီမှုတွေ ရှိတယ်။ သံဃာသင်းခွဲမှုကို တားမြစ်တဲ့ အမိန့်ပြန်တမ်း တစ်ခုလို့ သိကြတယ်။ သံဃဘေဒကကံဟာ ပဉ္စာနန္တယိကံထဲမှာ ပါဝင်ပြီး အလွန် အပြစ်ကြီးတယ်လို့ ဆိုတယ်။ ညီညွတ်ရေးကို ပျက်ပြားစေတဲ့ အလုပ်ဆိုတာ ဘယ်တော့မှ ကောင်းတယ် မရှိပါဘူး။ ညီညွတ်ရေး ပျက်ပြားလေလေ ငြိမ်းချမ်းရေး ကင်းမဲ့လေလေပါပဲ။ ယနေ့ ကမ္ဘာမှာ ဆူပွက်နေရတဲ့ အကြောင်းရင်းဟာ ဒါပါပဲဗျာ။ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်း ၂၀၀ဝကျော်က ဘုရင်အသောကကတော့ ဗုဒ္ဓသာသနာတော်ကို ရည်ရွယ်ပြီး ကျောက်စာရေးထိုးသွားခဲ့တာပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒီစကား တွေဟာ အားလုံးအတွက် အရေးပါလှပါတယ်။
.
.
၀ဓာယ ဘဝစက္ကဿ၊
၀ဋ္ဋဒုက္ခါ၀စာရိနော။
ဝတ္တေသိ ပ၀ရံ စက္ကံ၊
၀ရညူ ဘဝပါရဂူ။

၀ဋ်ဆင်းရဲခံစားနေရသူတို့အတွက်
သံသရာစက်ရဟတ်ကို ချိုးဖြတ်ဖို့ရာ
ဘဝပါရဂူဖြစ်တော်မူသော မြတ်စွာဗုဒ္ဓသည်
ဓမ္မစကြာကို လှည့်တော်မူခဲ့လေပြီ။
.
ဒီပါဠိကဗျာလေးကို ရေးခဲ့တာ အတော် ကြာပြီ။ ၂၀၀၁ ခုနှစ်မှာ ပူပြင်းခြောက်သွေ့တဲ့ အညာနွေညများကို ဖြတ်သန်းရင်း လွမ်းလွမ်းမောမောနဲ့ ရေးခဲ့တာ။ ဒီကဗျာရေးနည်းကလည်း နည်းနည်း ဆန်းတယ်။ ပါဠိဂါထာ ဖွဲ့သီတဲ့အခါ “ရှစ်လုံးဖွဲ့”ဆိုတဲ့ ထင်ရှားတဲ့ ရေးနည်း တစ်မျိုး ရှိတယ်။ တစ်ပါဒမှာ အက္ခရာ ရှစ်လုံးရှိလို့ဒီလိုခေါ်ပေမယ့် တစ်ဂါထာမှာ လေးပါဒ ရှိလို့ သုံးဆယ့်နှစ်လုံး ရှိတယ်။ အခု ဒီဂါထာမှာလည်း သုံးဆယ့်နှစ်လုံးပဲ ရှိတာပဲ။ ဒါပေမယ့် တစ်ပါဒ တစ်ပါဒမှာ “၀” အက္ခရာ နှစ်လုံး ပါရတယ်။ အစဆုံးနဲ့ ငါးလုံးမြောက်နေရာတွေမှာ သူ့နေရာနဲ့သူ ထားရတယ်။ လေးပါဒဆိုတော့ ရှစ်လုံးပေါ့။ အဲဒီလို ရေးပြီးတဲ့အခါ ဂါထာကို စက်ဝန်းနဲ့ လှည့်လိုက်တော့ နှစ်ဆယ့်လေးလုံးရယ် အလယ်က “၀” တစ်လုံးရယ် စုစုပေါင်း နှစ်ဆယ့်ငါးလုံးပဲ တွေ့ရတော့တယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ တူတဲ့ “၀” ရှစ်လုံးကို တစ်လုံးထဲပဲ ရေးပြထားတာလေ။ လှတာပေါ့နော။
ရေးခါစကတော့ နည်းနည်းခက်တာပေါ့။ “၀”လုံးကလဲ ဘိုးဘိုးအောင်ကလွဲပြီး တခြားသူတွေ အတွက် အတော် ရှားတာကိုး။ ဒီဂါထာမျိုးတွေ အများကြီး မရေးဖြစ်ဘူး။ ဆယ်ပုဒ် မပြည့်ဘူး။ ပြည့်တဲ့အခါ ဒီကဗျာမျိုး ရေးတတ်အောင် သင်ပြပေးတဲ့ ဆရာသမားကို ပူဇော်မယ်လို့ စိတ်ကူးထားတာ။ တကယ်တမ်း ပြောရရင် မြင်ဆရာပါ။ သူရေးတဲ့ ဒီလို ဂါထာမျိုးတွေကို ဖတ်ရင်းနဲ့ လိုက်ရေးုဖြစ်တာကိုး။ ဆရာဖြစ်သူ မျက်ကွယ်ပြုသွားတာတောင် အတော် ကြာနေပြီကော။ လွမ်းမောစရာပါဗျာ။
ဒီကဗျာထဲမှာပါတဲ့ “ဘဝစက္က” နဲ့ “ဘဝပါရဂူ”ဆိုတဲ့ စာလုံးလေးတွေကို အရမ်း ကြိုက်တယ်။ ပါဠိစာပေထဲက တွေ့တာပါ။ ဝေါဟာရ အနေနဲ့ရော အဓိပ္ပါယ်အရရော အတော်လေးကို ပီပီပြင်ပြင်ရှိတယ်။ ကိုယ်ရေးတာ ကိုယ် ချီးမွမ်းခန်း ဖွင့်သလိုများ ဖြစ်နေမလား မသိဘူး။ ကြွားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ ကြိုက်တာပါ။ ဘဝစက်နဲ့ ဓမ္မစက် အပြိုင် လည်ပတ်တဲ့ တကယ့်ကို ဆန်းကြယ်လှတဲ့ သဘောတရားတွေ, မြတ်ဗုဒ္ဓရဲ့ “ဘဝပါရဂူ”ဆိုတဲ့ ဘွဲ့တော် ဂုဏ်တော်တွေကို မှန်းဆရင်းနဲ့ ဒီကဗျာလေးကို ရေးဖွဲ့မိခဲ့တာ။ အဲဒီတုန်းက ဗာရာဏသီ မိဂဒါဝုန်ကို ရောက်ဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ မထင်မိခဲ့ဘူး။ ရောက်တော့မှ ဒီကဗျာလေးနဲ့ ရတနာသုံးပါးကို ပူဇော်ခွင့်ရလိုက်တာ အတော် ကြည်နူးမိတယ်။ ဟုတ်တယ်ဗျ။ မိဂဒါဝုန်မှာ ရတနာသုံးပါး အစုံအညီ ဖြစ်လာတာပဲလေ။
.
.
ဗာရာဏသီကို နှစ်ခေါက် ရောက်ဖူးတယ်။ အိန္ဒိယ ရောက်ခါစ ၂၀၀၅ ဇူလိုင် ၈ ရက်နေ့က တစ်ခေါက်။ နီပေါနိုင်ငံ လုမ္ဗိနီနဲ့ အိန္ဒိယနိုင်ငံ ဥတ္တရာပရာဒေ့ရှ်ပြည်နယ်တွေကို လေ့လာရေး ခရီး ထွက်ရင်း ၂၀၀၇ ဖေဖော်ဝါရီ ၂၆ရက်နေ့မှာ နောက်တစ်ခေါက် ရောက်ခဲ့တယ်။ နှစ်ခေါက်စလုံး အပြေးအလွှားပဲ။ ဘုရားရှင်ကို ပဉ္စဝဂ္ဂီ ငါးဦး ကြိုဆိုတဲ့နေရာ ချောက်ခန်ဒီစေတီ, မိဂဒါဝုန်က ဓမ္မစကြာတရားဟောတဲ့နေရာ ဓမ္မရာဇိကစေတီနဲ့ အနတ္တလက္ခဏသုတ် ဟောတဲ့နေရာ ဓမ္မေခစေတီ, ရှေးဟောင်းသုတေသနပြတိုက်တွေကိုပဲ ရောက်ခဲ့တယ်။ ပြတိုက်ထဲမှာ အသောက ကျောက်စာတိုင် ထိပ်ပိုင်း ရှိတယ်။ အိန္ဒိယရဲ့ နိုင်ငံတော်တံဆိပ် အနေနဲ့ အသုံးပြုထားတယ်။ ခြင်္သေ့လေးကောင် ကျောပေးပြီး အရပ်လေးမျက်နှာကို မျက်နှာမူထားတဲ့ ပုံရိပ်ဟာ အသောကဘုရင်ရဲ့ ကြီးကျယ်ခမ်းနားမှုကို ထင်ဟပ်ရုံတင် မကဘူး။ မြတ်ဗုဒ္ဓရဲ့ ရဲရင့်မြင့်မြတ်တဲ့ တရားဦး ဟောကြားဟန်ကို သက်သေ ပြုနေတာလဲ ဖြစ်တယ်။
.

.
ကုလာစလေ ဝိတ္ထရိ စက္ကဝါဠေ၊
၀ရိန္ဒုသိဟဿ သဘာဝနာဒေါ။
ဒရာ အပေတာ သုဒဟန္တု သောတံ၊
စဇန္တု ဇီဝံ ၀ရပါဒမူလေ။

တောင်စဉ်ခုနှစ်သွယ် တောစဉ်ခုနှစ်ထပ် စကြာ၀ဠာ အရပ်ရပ်၌
မြတ်ဗုဒ္ဓတည်းဟူသော ခြင်္သေ့မင်း၏
သစ္စာတရားဟူသည့် ဟိန်းဟောက်သံသည် လွင့်ပျံ့နေလေပြီ။
မကြောက်မရွံ့ ရဲဝံ့သူတို့ နားစွင့်ထားကြပေတော့။
ခြေတော်ရင်းမှာ အသက် အပ်နှင်းကြပေတော့။


(မိဂဒါဝုန်၌ ပြုပြုသမျှသော ကုသိုလ်ကောင်မှု အဖို့အစုတို့ကို ကျေးဇူးရှင်တို့အား အမျှ ပေးဝေပါ၏။)
.
ခံစားချက်။ ။ကျမ်းမာရေး မကောင်းလို့ လူမော စိတ်မောနဲ့ ဘလော့ခ်ဘက်ကို မလှည့်နိုင် ပိုစ့်တွေ မရေးနိုင် ဖြစ်သွားတယ်။ ဘလော့ခ်နဲ့ ပတ်သက်တာ ဘာမှ မကြာသေးပေမယ့် သံယောဇဉ်တော့ အတော် ဖြစ်တာပဲ။ ကံကုန်ရင်တောင် ပြန်ဆုံနေမလား မသိ။




Tuesday 8 May 2007

နတ္ထိရဲ့ ခရီး (ဗုဒ္ဓဂါယာ)

၀ရော ဧကော၀ သိဒ္ဓတ္ထော။
၀သလံ ဒေ၀ဝါဟိနိ ံ။
၀ယဓမ္မံ ၀ဇာပေသိ၊
၀ရသက္ခီ ၀သုန္ဓရီ။

ဘုရားလောင်း သိဒ္ဓတ္ထသည်
အကူအညီမပါ တစ်ယောက်ထဲသာလျှင်
မာရ််စစ်သည် အပေါင်းကို
အောင်နိုင်တော်မူခဲ့လေပြီ။
ပထဝီမြေအထုက သက်သေပြုခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား။


အိန္ဒိယအစိုးရ ဟိုတယ်ခရီးနဲ့ ယဉ်ကျေးမှုဝန်ကြီးဌာနက ကြီးမှူးကျင်းပတဲ့ International Conferenceတစ်ခု တက်ဖို့ ၂၀၀၇ ဖေဖော်ဝါရီ ၃ရက်နေ့မှာ ဗုဒ္ဓဂါယာကို ရောက်ခဲ့တယ်။ ၄ရက်နေ့ကနေ ၆ရက်နေ့အထိ ကျင်းပတယ်။ အိန္ဒိယနဲ့ နိုင်ငံတကာက ပညာရှင်များ တက်ရောက်ကြပြီး “ဗုဒ္ဓဘာသာနှင့် ၂၁ရာစု” ခေါင်းစဉ်အောက်မှာ ဆွေးနွေးပွဲတွေ လုပ်ကြတယ်။ အခမ်းအနား ဖွင့်ပွဲနေ့မှာ တိဗက်ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်ကြီး ဒလိုင်လားမား ကြွရောက်ပြီး မိန့်ခွန်းပြောကြားတယ်။ သူပြောတဲ့စကားတွေမှာ အင်အားတွေ အပြည့်ပဲ။ သူ့အရင် ဘီဟာပြည်နယ်အုပ်ချုပ်ရေးမှူး ပြောသွားတဲ့ မြတ်ဘုရားပွင့်တော်မူရာ ဗုဒ္ဓဂါယာဟာ အိန္ဒိယနိုင်ငံ ဘီဟာပြည်နယ်အတွက် ဖြစ်တယ်ဆိုတဲ့ စကားကို ဒလိုင်လားမားက ဒီစကားဟာ အလွန် ကျဉ်းမြောင်းလွန်းကြောင်း ဒီနေရာဟာ တစ်ကမ္ဘာလုံးနဲ့ဆိုင်ကြောင်း ပြောသွား ပါတယ်။ ကျဉ်းမြောင်းတဲ့ ရိုးရာအတွေးအခေါ်တွေကို စွန့်လွှတ်ပြီး ဗုဒ္ဓတရားတော်တွေကို စနစ်တကျ လေ့လာသင်ယူ အသုံးချပြီး ကမ္ဘာကြီး ငြိမ်းချမ်းရေးကို ဖော်ဆောင်ဖို့ အမှန်တကယ် လိုအပ်နေကြောင်း စသည်စသည် သြဝါဒစကား မြွက်ကြားသွားပါတယ်။ မှတ်သားစရာ အလွန် ကောင်းပါတယ်။ အင်အားအပြည့်နဲ့ ရင်ထဲမှာ ရှိသမျှ သွန်ချသလို ပြောသွားတဲ့ ဒလိုင်လားမားကြီးဟာ သာမန်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက် မဟုတ်တာ သေချာ ပါတယ်။
အစည်းအဝေး ၃ရက်တာကာလအတွင်းမှာတော့ ပညာရှင်တွေ ဗုဒ္ဓဘာသာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ထောင့်ပေါင်းစုံက ဆွေးနွေးတင်ပြကြတယ်။ ကိုယ်တိုင်ကတော့ နားထောင်ရုံ သက်သက်ပါပဲ။ ဟုတ်တယ်လေ။ ဒီလောက်ပဲ တတ်နိုင်တယ်။ ဗဟုသုတနဲ့ အမြင်သစ်တွေရတာနဲ့တင် ကံကောင်းလှပါပြီ။ မြတ်ဗုဒ္ဓပွင့်ထွန်းပေါ်ပေါက်တဲ့ နေရာထူးကို ရောက်ခဲ့ရပြီ မဟုတ်လား။

ဗောဓိပင်အောက်မှာ အကြာကြီး ထိုင်ဖြစ်တယ်။ ဒီနေရာက အောင်မြေ မဟုတ်လား။ ဒါဆို အနေကဇာတိသံသာရံ…စတဲ့ ဥဒါန်းကျူးတဲ့ အောင််ဂါထာတွေ မရွတ်ဖတ်တော့ဘူးလား။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ကို အနုလုံပဋိလုံ ရွတ်ပြီး သံသရာစက်ရဟတ် ကျိုးပြတ်ပုံတွေကို မဆင်ခြင်တော့ဘူးလား။ မမြဲခြင်း ဆင်းရဲခြင်း အစိုးမရခြင်းသဘောတွေကို မြင်နို်င်ဖို့ အာနာပါန ကမ္မဋ္ဌာန်းကို မစီးဖြန်းတော့ဘူးလာ။ အကြောင်းအကျိုး ဆက်နွယ်မှုတွေကို သုံးသပ်နိုင်ဖို့ ပဋ္ဌာန်း ဒေသနာတော်ကြီးကို မပူဇော်တော့ဘူးလား။ အောင်ဇေယျတု အောင်ဆုလေးများ မတောင်းဆိုတော့ဘူးလား။ ဗောဓိပင်ကြီးကို မော့ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲမှာတော့ တစ်မျိုးကြီးပဲ။ ကြည်နူးသလိုလို လွမ်းမောသလိုလို ရီဝေဝေ ခံစားမိတယ်။ မှတ်မှတ်ရရ တစ်ခုခုတော့ လုပ်ရမယ်ပေါ့။ ဘာလုပ်ရင် ကောင်းမလဲလို့ စဉ်းစားရင်း အကြံတစ်ခုပေါ်လာတယ်။ ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ ဗောဓိညောင်ရွက် တစ်ရွက်တစ်လေ ထိုင်နေတဲ့ရှေ့ ကျလာရင် ကောက်မယ်ပေါ့ဗျာ။ ဟုတ်တယ်လေ။ ဗောဓိဓာတ်လေး ရလိုရငြားပေါ့။ ထိုင်နေတာ အတော် ကြာတယ်။ ညောင်ရွက် တစ်ရွက်စ နှစ်ရွက်စ ကြွေပါတယ်။ ကောက်မယ်ပြင်ခါ ရှိသေးတယ်။ ကိုယ့်ထက် လျင်တဲ့သူတွေက ဦးသွားတာနဲ့ အင်း…တစ်ရွက်မှ မရခဲ့ဘူးဗျာ။

(ဗုဒ္ဓဂါယာမှာ ပြုခဲ့သမျှ ကုသိုလ်ကောင်းမှု အဖို့အစုတို့ကို ကျေးဇူးရှင်တို့အား အမျှ ပေးဝေပါ၏)

Thursday 3 May 2007

နတ္ထိရဲ့ သွေးစွန်းခြင်း

မုနိန္ဒ ပါဒဒွနေ္ဒ တေ၊
စာရုရာဇိ၀သုန္ဒရေ။
မညေ ပါပါဘိသမ္မဒ္ဒ-
ဇာတသောဏေန သောဏိမာ။

အို…မြတ်ဗုဒ္ဓ။ အရှင်၏ ပဒုမ္မာကြာသဖွယ် တင့်တယ်လှပ ကောင်းမြတ်သည့် ခြေတော်အစုံသည် ရဲရဲနီအရောင်လွှမ်းနေခြင်းမှာ ကိလေသာရန်သူတို့ကို အပြင်းအထန် နင်းခြေသတ်ဖြတ်ခြင်းကြောင့် သွေးအလိမ်းလိမ်း ပေကျံနေခြင်းများ ဖြစ်လေရော့သလား။

နတ္ထိရဲ့ ငတ်မွတ်မှု

ပိဝန္တိ ဒေဟကန္တိ ယေ၊
နေတ္တဉ္ဇလိပုဋေန တေ။
နာလံ ဟန္တုံ ဇိနေသံ တွံ၊
တဏှံ တဏှဟရောပိ တေ။

အို…မြတ်ဗုဒ္ဓ၊ အရှင်သည် တဏှာကို ပယ်သတ်ပြီးပါသော်လည်း အရှင်၏ တင့်တယ်လှသော ကိုယ်တော်ရောင်စဉ်တို့ကို မျက်လုံးတည်းဟူသော လက်ခုပ်ဖြင့် ခပ်သောက်ကြကုန်သော သူတို့၏ ငတ်မွတ်တပ်မက်မှုကို ပယ်ဖျောက်ရန် မတတ်နိုင်ပါတကား…။

ကဆုန်လပြည့်နေ့ အမှတ်တရ

(အပူမျိုးစုံကြောင့် အခုရက်ပိုင်းတွင် ပိုစ့် မတင်ဖြစ်သည်ကို ခွင့်လွှတ်ပါရန် အနူးအညွတ် တောင်းပန်ပါရစေ)