ပိဝန္တိ ဒေဟကန္တိ ယေ၊
နေတ္တဉ္ဇလိပုဋေန တေ။
နာလံ ဟန္တုံ ဇိနေသံ တွံ၊
တဏှံ တဏှဟရောပိ တေ။
အို…မြတ်ဗုဒ္ဓ၊ အရှင်သည် တဏှာကို ပယ်သတ်ပြီးပါသော်လည်း အရှင်၏ တင့်တယ်လှသော ကိုယ်တော်ရောင်စဉ်တို့ကို မျက်လုံးတည်းဟူသော လက်ခုပ်ဖြင့် ခပ်သောက်ကြကုန်သော သူတို့၏ ငတ်မွတ်တပ်မက်မှုကို ပယ်ဖျောက်ရန် မတတ်နိုင်ပါတကား…။
ကဆုန်လပြည့်နေ့ အမှတ်တရ
(အပူမျိုးစုံကြောင့် အခုရက်ပိုင်းတွင် ပိုစ့် မတင်ဖြစ်သည်ကို ခွင့်လွှတ်ပါရန် အနူးအညွတ် တောင်းပန်ပါရစေ)
No comments:
Post a Comment